Citomegalovirusna infekcija u trudnoći
Citomegalovirus / CMV, bez sumnje je najčešći uzročnik kongenitalnih i ranih postnatalnih infekcija. Značaj ove infekcije uspoređuje se sa značajem rubeole prije uvođenja obaveznog cijepljenja. Na žalost, zbog imunoloških odlika ovog virusa, nije moguća zaštita od kongenitalne CMV infekcije. Citomegalovirus spada u grupu herpes-virusa, a nakon primarne infekcije virus perzistira doživotno, najvjerojatnije u limfocitima. Pod određenim uvjetima infekcija se može reaktivirati. Izvor zaraze mogu biti krv, sjemena tekućina, vaginalni iscjedak, urin, pljuvačka i suze, a za prijenos je neophodan bliski tjelesni kontakt.
Vrijeme inkubacije nije sasvim poznato, a simptomi infekcije su nekarakteristični: povišena tjelesna temperatura uz otok limfnih čvorića. Vrlo rijetko se javljaju hepatitis ili miokarditis. Virus se potom kratko vrijeme izlučuje pljuvačkom i vrlo često duže vrijeme genitalnim iscjetkom odnosno urinom. Kod CMV infekcije u trudnoći u oko 40% slučajeva dolazi do intrauterinog prijenosa virusa. Virus izaziva oštećenja fetusa osobito u prvom i drugom, ali i u trećem trimestru. Računa se da do oštećenja fetusa dolazi u oko 5 - 15% slučajeva. Kod oko 5% inficiranih fetusa dolazi do razvitka kongenitalnog CMV sindroma, a kod daljnjih 5 - 10% su ovi simptomi slabije izraženi. Kod 85 - 90% inficiranih fetusa nema uopće nikakvih simptoma kod porođaja.
Kod kongenitalnog CMV sindroma u 90% se razvijaju kasne posljedice infekcije. 10 - 15% inficirane novorođenčadi ne pokazuju nikakve simptome kod porođaja. Simptomi kongenitalnog CMV sindroma su: hepatosplenomegalija, trombocitopenija, hiperbilirubinemija, hemolitička anemija, mikrocefalija, korioretinitis, encefalitis, atipična limfocitoza. Važnost ove infekcije u trudnoći, kao i mogućnost reaktivacije infekcije obrađuju znanstvenici s University of Alabama, Birmingham. U svome radu opisuju ispitivanje seruma na prisustvo protutijela protiv citomegalovirusa kod 46 trudnica s prijekoncepcijskim imunitetom protiv CMV, utvrđenim u prethodnoj trudnoći. Tražena su protutijela protiv glukoproteina H (epitop AD 169) CMV.
Od navedenih 46 trudnica, 16 majki je rodilo inficirano, a 30 neinficirano dijete u sljedećoj trudnoći koja je praćena serološki. U 11 od 16 majki koje su rodile inficirano dijete nađena su protutijela protiv glukoproteina H, epitopi AD 169 i Towne (69%)). Kod 10 od 16 majki s inficiranim novorođenčetom (62%) nađena su nova specifična protutijela protiv glukoproteina H, u usporedbi sa samo 4 od 30 žena s neinficiranim novorođenčetom (13%).
Zaključak znanstvenika još jednom potvrđuje da prijekoncepcijski imunitet protiv CMV pruža u trudnoći samo djelomičnu zaštitu od intrauterine transmisije virusa. Reinfekcija s različitim tipovima CMV može dovesti do intrauterine transmisije virusa i kongenitalnog CMV sindroma.
N Eng J Med; 2001; 344 (18): 1366-1371
dr.Vesna Harni
